De oude kaart van IJsland toont evoluties van IJsland. Deze historische kaart van IJsland laat u reizen in het verleden en in de geschiedenis van IJsland in Noord-Europa. De oude kaart van IJsland is te downloaden in PDF, afdrukbaar en gratis.

Recente archeologische opgravingen hebben de ruïnes van een hut in Hafnir op het schiereiland Reykjanes blootgelegd, en koolstofdatering geeft aan dat deze ergens tussen 770 en 880 werd verlaten, wat suggereert dat IJsland al ruim voor 874 bevolkt was, zoals je kunt zien op de kaart van het oude IJsland. Deze archeologische vondst kan er ook op wijzen dat de monniken IJsland verlieten voordat de Noormannen arriveerden. De eerste bekende permanente Noorse kolonist was Ingólfr Arnarson, die zijn woonplaats in Reykjavík bouwde in het jaar 874. Ingólfr werd gevolgd door vele andere emigrerende kolonisten, voornamelijk Noormannen en hun Ierse slaven. Tegen 930 was het meeste bouwland opgeëist en werd het Althing, een wetgevend en rechtsprekend parlement, opgericht om het oude IJslandse Gemenebest te reguleren. Het christendom werd vreedzaam aangenomen rond 999-1000, hoewel het Noorse heidendom onder sommige delen van de bevolking nog enkele jaren bleef bestaan. Het Gemenebest hield stand tot de 13e eeuw, toen het politieke systeem van de oorspronkelijke kolonisten niet opgewassen bleek tegen de toenemende macht van de IJslandse stamhoofden.

De interne strijd en burgertwisten van de Sturlungstijd leidden tot de ondertekening van het Oude Verbond in 1262, dat een einde maakte aan het Gemenebest en het oude IJsland onder de Noorse kroon bracht. Het bezit van IJsland ging over naar Denemarken-Noorwegen rond 1380, toen de koninkrijken van Noorwegen, Denemarken en Zweden werden verenigd in de Unie van Kalmar. In de daaropvolgende eeuwen werd IJsland een van de armste landen waar Europeanen zich vestigden. Onvruchtbare grond, vulkaanuitbarstingen en een meedogenloos klimaat zorgden voor een hard leven in een samenleving waar het levensonderhoud bijna volledig afhankelijk was van de landbouw. De Zwarte Dood overviel IJsland tweemaal, eerst in 1402-04 en opnieuw in 1494-95, zoals te zien is op de kaart van het oude IJsland. De eerste uitbraak doodde 50% tot 60% van de bevolking, de tweede 30% tot 50%.

Rond het midden van de 16e eeuw begon koning Christian III van Denemarken het lutheranisme op te leggen aan al zijn onderdanen. Jón Arason, de laatste katholieke bisschop van Hólar, werd in 1550 samen met twee van zijn zonen onthoofd. Het land werd vervolgens volledig luthers. Het lutheranisme is sindsdien de dominante godsdienst gebleven. In de 17e en 18e eeuw legde Denemarken strenge handelsbeperkingen op aan het oude IJsland, terwijl piraten uit verschillende landen de kusten plunderden. Een grote pokkenepidemie in de 18e eeuw doodde ongeveer een derde van de bevolking. In 1783 barstte de vulkaan Laki uit, met verwoestende gevolgen. In de jaren na de uitbarsting, bekend als de mistoestanden (IJslands: Móðuharðindin), stierf meer dan de helft van de veestapel in het land, met als gevolg een hongersnood waarin ongeveer een kwart van de bevolking stierf, zoals vermeld op de kaart van het oude IJsland.